W jaki sposób zawrzeć układ w postępowaniu upadłościowym? Niezbędne elementy - stan prawny aktualny do dnia 30 września 2003 r.

Zawarcie układu w toku postępowania upadłościowego może nastąpić jedynie po dopuszczeniu takiej możliwości przez sędziego – komisarza. Sędzia komisarz po wyrażeniu swej zgody na zawarcie układu, zobowiązany jest zwołać zgromadzenie wierzycieli i wezwać na nie upadłego, syndyka oraz wierzycieli.

Czynności wstępne. Zgromadzenie wierzycieli.

Zgromadzenie wierzycieli powinno odbyć się w terminie jednego miesiąca od dnia dopuszczenia upadłego do zawarcia układu. Termin zgromadzenia powinien być ponadto ogłoszony przez obwieszczenie. Wierzycielom upadłego należy doręczyć odpisy wniosku, wraz z propozycjami układowymi.

Do czasu rozpoczęcia zgromadzenia wierzycieli propozycje układowe mogą zostać przez upadłego cofnięte.

Jeżeli postępowanie upadłościowe prowadzone jest wobec przedsiębiorstwa państwowego, do udziału w zgromadzeniu mającym za zadanie zawarcie układu z takim upadłym wzywa się obowiązkowo reprezentanta Skarbu Państwa oraz organ założycielski przedsiębiorstwa państwowego. Zgoda tych podmiotów na zawarcie układu jest niezbędna.

Jeżeli propozycje układowe przewidują zabezpieczenie wykonania układu przez osobę trzecią, upadły powinien przed rozpoczęciem zgromadzenia wierzycieli złożyć sędziemu – komisarzowi oświadczenie zabezpieczyciela na piśmie, w którym zabezpieczający zapewni, że w razie zatwierdzenia układu zabezpieczenie to ustanowi. Podpis osoby udzielającej zabezpieczenia powinien być uwierzytelniony. Uwierzytelnienie to powinno być notarialne (najbezpieczniejsze).

Uczestnictwo upadłego na zgromadzeniu wierzycieli jest konieczne, z uwagi na jego interes. W razie nieusprawiedliwionej nieobecności upadłego albo jego przedstawiciela na zgromadzeniu wierzycieli sędzia – komisarz może bowiem odrzucić wniosek upadłego o zawarcie układu.

Zgromadzenie wierzycieli powinno rozpocząć się od przedstawienia sprawozdania syndyka, w którym odczytuje on propozycje układowe i przedstawia o tych propozycjach swoją opinię. Wierzyciele a także upadły mogą zgłaszać swoje propozycje zmian i uzupełnienia propozycji układowych, jednakże zmiany i uzupełnienia wierzycieli do propozycji układowych mogą być przedmiotem obrad i głosowania tylko wówczas, gdy upadły się na to zgodzi.

Zazwyczaj wierzyciele dążyć będą do zwiększenia ich korzyści w proponowanym układzie – wówczas takie zmiany powinny być głosowane na tym samym zgromadzeniu. Jeżeli zmiany i uzupełnienia nie dotyczą zwiększenia korzyści wierzycieli, powinny być głosowane na innym zgromadzeniu wierzycieli, którego termin wyznaczy sędzia – komisarz. Ponowne zgromadzenie powinno się odbyć w ciągu miesiąca od pierwotnego zgromadzenia.

Na ponownym zgromadzeniu wierzycieli ponowne zmiany i uzupełnienia nie będą już rozpatrywane.

Przyjęcie układu

Układ zostanie przyjęty, po uzgodnieniu jego wszystkich postanowień, jeżeli opowie się za nim większość głosujących, mających łącznie nie mniej niż dwie trzecie ogólnej sumy wierzytelności według ustalonej przez sędziego listy. Mamy tu więc podwójną większość – liczbową i większość udziału w ogólnej sumie wierzytelności.

W głosowaniu nad zawarciem układu nie mogą brać udziału wierzyciele, tacy jak:

• małżonek upadłego,
• krewni i powinowaci upadłego w linii prostej,
• krewni i powinowaci upadłego w linii bocznej do drugiego stopnia włącznie,
• przysposabiający upadłego lub osoba przez upadłego przysposobiona,
• a gdy upadłym jest spółka – wspólnik będący wierzycielem.

Nad układem nie mogą głosować także wierzyciele, którzy po ogłoszeniu upadłości nabyli wierzytelność przeciwko upadłemu od osób wskazanych powyżej.

Głosy wierzycieli powinny być oddawane bezpośrednio na zgromadzeniu wierzycieli. Prawo upadłościowe dopuszcza jednak możliwość głosowania na piśmie. Na piśmie tym podpis wierzyciela powinien być uwierzytelniony przez sędziego - komisarza, sekretarza sądowego, notariusza lub przez organ gminy (np. burmistrza).

Jeżeli układ nie zostanie zawarty z powodu braku wymaganej większości głosów, upadły może złożyć sędziemu – komisarzowi wniosek o odroczenie zgromadzenia wierzycieli, na termin nie dłuższy niż dwa tygodnie. Układ może więc być przyjęty na ponownym zgromadzeniu wierzycieli.

A gdy nie uda się doprowadzić do zawarcia układu?

Pomimo nie zawarcia układu upadły nie jest pozbawiony prawa zgłaszania nowych propozycji układowych. Jednakże sędzia – komisarz, po wysłuchaniu opinii syndyka i rady wierzycieli, może odmówić ponownego dopuszczenia do zawarcia układu.

Pamiętaj, że:

• Propozycje układowe mogą być modyfikowane zarówno przez wierzycieli jak i przez upadłego,
• Układ zawierany jest na zgromadzeniu wierzycieli,
• Nie uzyskanie odpowiedniej większości głosów na zgromadzeniu wierzycieli nie hamuje zawarcia układu, jeżeli sędzia – komisarz wyznaczy dodatkowe zgromadzenie,
• Nie zawarcie układu nie stanowi przeszkody dla ponownego zgłaszania propozycji układowych.
• Stan prawny aktualny do dnia 30 września 2003 r. w związku z utratą mocy obowiązującej rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. Prawo upadłościowe (Dz.U. 1991 r. Nr 118, poz. 512 ze zm.).

Podstawa prawna:

• Rozporządzenie Prezydenta Rzeczpospolitej z dnia 24 października 1934 r. Prawo upadłościowe (Dz. U. 1991 r., Nr 118, poz. 512 ze zmianami).

Michał Włodarczyk

Radca Prawny

Zajmuje się sprawami osób fizycznych jak również przedsiębiorców. Posiada rozległe doświadczenie w poradnictwie w sprawach życiowych osób fizycznych jak również profesjonalnych problemów prawnych przedsiębiorców. Bazując na swoim doświadczeniu skutecznie doradza w sprawach osób fizycznych jak i przedsiębiorców zawsze dbając o praktyczną stronę problemów prawnych z jakimi zwracają się do niego jego klienci.